Filmy polityka, relacja rodzinna, satyra

Paryż, wrzesień 1958 roku. Irene (Josiane Balasko) to żarliwa i oddana komunistyczna działaczka. Mały sprzedawca obuwia, Bernard (Maurice Bénichou), jej mąż, nie jest komunistą. Działalność polityczna Ireny w organizacjach partyjnych czyni z niej niezależną kobietę. Budzi to podziw Bernarda. Kochają się, ale aktywizm i życie rodzinne nie zawsze idą w parze. Mają syna, Petit Léona. W domu jest też wujek Charlot (Jean-François Dérec), brat Ireny. Ten rok będzie bogaty w wydarzenia. De Gaulle przygotowuje się do przedstawienia nowej konstytucji V Republiki i do Paryża przybywa Chór Armii Czerwonej z ich solistą Ivanem (Viktor Neznanov).

Giulio Andreotti przedstawiony w filmie to postać nietuzinkowa: trzykrotny premier Włoch, na różnych stanowiskach pozostawał u sterów władzy przez blisko cztery dekady, zawsze pewny siebie i nieczuły na różne koleje losu. Mówiono o nim, że gdy cały Rzym śpi on jeden pracuje...

Dionizy Złotopolski (Henryk Machalica) mieszka w Złotopolicach wraz z synem Markiem (Kazimierz Kaczor), niezależnym senatorem, najczęściej zresztą przebywającym w Warszawie, i jego żoną Barbarą (Anna Nehrebecka), którzy mają dwóch dorosłych synów. Starszy Waldemar (Andrzej Nejman) jest gospodarzem i prowadzi gospodarstwo. Nie ma szczęścia w miłości i wciąż szuka kandydatki na żonę. Okazuje się, ze znalezienie partnerki, która zgodziłaby się wraz z nim zamieszkać na wsi jest trudne. Młodszy syn – Kacper Złotopolski (Andrzej Piaseczny) to czarna owca w rodzinie. Rzucił szkołę i postanowił rozpocząć karierę muzyka. Druga linia rodu – Gabrielowie mieszkają w Warszawie. Wywodzą się od bliźniaczej siostry Dionizego, Eleonory (Alina Janowska). Jej syn – Wiesław (Paweł Wawrzecki) jest komendantem posterunku policji na Dworcu Centralnym, a jego żona Marta (Ewa Ziętek) prowadzi luksusową kawiarnię. Mają razem syna – Tomka (Piotr Szwedes), który ku rozpaczy rodziców rzucił studia medyczne i rozpoczął karierę akwizytora – jego zdaniem w ten sposób najszybciej dorobi się dużych pieniędzy. Starszy syn Mirek (Radosław Elis) i jego żona Weronika (Agnieszka Sitek) oczekują narodzin pierwszego dziecka. Córka Wiesława z pierwszego małżeństwa, Agata (Paulina Młynarska), pracuje w agencji pośredniczącej w sprzedaży nieruchomości.

Remy umiera na raka. W ostatnich chwilach jego życia towarzyszy mu eks-żona Louise. Z Londynu zostaje wezwany ich syn Sebastien, wzięty finansista. Ojciec i syn ledwo się tolerują, więc Sebastien niechętnie przystaje na prośbę matki, ale od momentu swojego przyjazdu porusza dla ojca niebo i ziemię. Odświeża stare znajomości i kontakty. Zwołuje starych przyjaciół i byłe kochanki Remy′ego.

Trwa właśnie wojna. Na małej stacji kolejowej Kostomlaty, gdzieś w Czechach, znudzeni kolejarze czekają na kolejne pociągi, które nierzadko się spóźniają. Aby czas szybciej płynął, opowiadają sobie o swoich miłosnych przygodach. Główny bohater, młody aspirant Milos ma problemy ze zdobyciem pierwszej dziewczyny. Stara się to jednak osiągnąć za wszelką cenę.

Dwaj mieszkańcy Sankt Petersburga odkrywają w swoim mieszkaniu okno wychodzące na dachy Paryża.

Kim jest George W. Bush, człowiek który przez osiem lat rządził najpotężniejszym państwem świata? Absolwent prestiżowego uniwersytetu Yale, przez chwile nafciarz z Teksasu, były alkoholik i w końcu nawrócony ewangelik. Stone zadał sobie pytanie: "w jaki sposób ta "czarna owca" powszechnie cenionego rodu Bushów stała się przywódcą Wolnego Świata?". Dlaczego Stone zdecydował się na zrealizowanie tego filmu? "Bush wywarł niesamowity wpływ na świat. Myślę, że ostatecznie pokazujemy Busha w sposób, w jaki go nikt nigdy nie widział" – mówi reżyser. To opowieść o człowieku, który żyjąc przez wiele lat w cieniu ojca, długo walczył ze swoimi osobistymi demonami, a mając 40 lat odnalazł drogę do Boga i dokonał niezwykłego zwrotu w swoim życiu ostatecznie trafiając do Białego Domu.

Celestine (Jeanne Moreau), otrzymuje posadę pokojówki w zamku państwa Rabour-Monteil. Na stacji kolejowej oczekuje ją ogrodnik (Georges Géret). Ten silny i brutalny mężczyzna intryguje Celestine. W domu przebywają: stary pan Rabour (Jean Ozenne) seksualny fetyszysta, pan Monteil (Michel Piccoli) oraz pani Monteil (Françoise Lugagne). Wszystko, co Celestine widzi i słyszy wokół siebie, nie wpłynie jednak na z dawna powziętą decyzję zrobienia kariery.