Filmy lustro, homoseksualizm, bar

Przeszukaj katalog

Zestawienie najlepszych i najpopularniejszych filmów w których występuje lustro, homoseksualizm, bar. Zobacz zwiastuny, oceny, oraz dowiedz się kto reżyserował i jacy aktorzy występowali w tych filmach.

Bud Jonson (Kevin Costner) jest samotnym ojcem, żyjącym z dnia na dzień sympatycznym lekkoduchem. Najjaśniejszym punktem w jego życiu jest rezolutna i ambitna córka Molly (Madeline Carroll), która mimo swoich dwunastu lat potrafi zadbać o siebie i tatę. Ku zaskoczeniu obydwojga, w wyniku przypadkowych działań dziewczynki, Bud znajduje się nagle w centrum zainteresowania całej Ameryki, gdy okazuje się, że wybory prezydenckie będą zależały wyłącznie od niego...
Czterdziestokilkuletni Philippe Roberge mieszka w Quebecu. Uważa, że nikt go nie słucha i nie bierze na poważnie. Absolwent filozofii kultury naukowej, obronił swoją rozprawę doktorską za drugim razem. Jednak teoria interesów w przestrzeni kosmicznej, którą opisał w swojej dysertacji jest odrzucona przez środowisko naukowe...
Joe Buck, młody chłopak z Teksasu, chce zostać żigolakiem w Nowym Jorku. Bierze więc swój czarny, kowbojski kapelusz, tranzystorowe radio i rusza na podbój. Na miejscu zastaje jednak zepsuty i bezlwględny świat. Poznaje jednak Rizza, emigranta, który żyje na skraju nędzy. Z czasem okaże się on, jedynym przyjacielem Bucka. Razem będą musieli walczyć o przetrwanie w wielkomiejskiej dżungli.


Głównym bohaterem „Przedstawienia” jest angielski gangster Chas Davlin (rewelacyjny James Fox), który zajmuje się ściąganiem długów. Kiedy przez „przypadek” zabija jednego z klientów swojego szefa, musi uciekać przed policją i własnym bossem. Miejsce schronienia znajduje w domu podupadłego gwiazdora rocka – Turnera (Mick Jagger), który żyje z dala od świata, wraz ze swoimi dwiema kochankami. Na początku Turner nie ma ochoty pomagać Chasowi, z czasem jednak między tą dwójką nawiąże się dziwna, perwersyjna relacja…
Lucy Hale (Słodkie kłamstewka) i Tyler Posey (Teen Wolf: Nastoletni wilkołak) w horrorze, w którym zwykła popularna gra „Prawda czy wyzwanie” zamienia się w śmiertelne zagrożenie, kiedy ktoś – lub coś – karze tych, którzy skłamią…
Teksas. Ładna, młoda żona ucieka od męża z jednym z jego pracowników. Upewniony o zaistniałej zdradzie przez prywatnego detektywa mąż, popada w obsesję zabicia pary kochanków. Od tej chwili nic nie jest już proste. Plan popełnienia zbrodni idealnej kompletnie zawodzi. Jej inicjator sam staje się ofiarą, zaś nieświadomi niczego kochankowie - celem wyrafinowanego i zdesperowanego mordercy.
Dwoje zakochanych ludzi ucieka przed wynajętym płatnym zabójcą oraz policją.
Film jednego z najciekawszych reżyserów współczesnego kina Darrena Aronofsky’ego, twórcy Źródła, Requiem dla snu i Pi, otwierający tegoroczny festiwal w Wenecji. Fascynujący wizualnie, zaskakujący niekonwencjonalnymi rozwiązaniami thriller o zaciętej rywalizacji dwóch tancerek baletowych, z których każda zdaje się skrywać mroczną tajemnicę.
101 to kod pocztowy Reykjaviku, gdzie jest wiele barów, kafejek i spelunek,w których toczy się nocne życie. Tam właśnie Hlynur spędza swoje ostatnie dni i podrywa dziewczyny, jeśli akurat nie awanturuje się w mieszkaniu swojej matki i nie czeka na darmowe posiłki. Hlynur ma 25 lat i żadnego celu w życiu. Ale gdy pewnej zimy matka zaprasza na święta Lolę, swoją hiszpańską nauczycielkę flamenco (w tej roli Victoria Abril), wszystko się zmienia. Żyjąc z zasiłku, bezpieczny w domu swojej matki, Hlynur nigdy nie czuł pragnienia wyjścia poza granice tego mikrokosmosu, któremu na imię 101 Reykjavik. Zdecydowany za wszelką cenę opierać się dorosłości, szybko odkrywa, że życie ma wobec niego własne plany.
Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".
Słowa kluczowe

Proszę czekać…