Filmy włochy, prostytutka

Film powstał na podstawie powieści M. D. Sade "120 dni Sodomy". Jego akcja toczy się w czasie II Wojny Światowej we Włoszech. W republice Salo trwają poszukiwania młodych, atrakcyjnych ludzi, którzy zostaną wykorzystani do orgii kierowanej przez nazistów.

Po śmierci męża, Rosaria Parondi z czterema synami - Simone, Rocco, Ciro i najmniejszym Lucą - wyrusza do Mediolanu. Jeszcze za życia ojca wyjechał tam najstarszy syn - Vincenzo, i on teraz musi się zatroszczyć o przyszłość reszty rodziny. Vincenzo zdobywa tanie lokum dla rodziny, ale utrzymać wszystkich nie jest w stanie. Pierwszy zarobek, który trafia się braciom, to uprzątanie śniegu, oglądanego przez nich po raz pierwszy w życiu. Wkrótce Simone angażuje się jako bokser. Talent bokserski ma też Rocco, ale nie lubi walki. Próbuje pracować w farbiarni, lecz wkrótce zostaje wzięty do wojska. On jeden wie, że Simone ma już na sumieniu kradzież.

Historia Jordana Belforta, który błyskawicznie znalazł się na szczycie kariery. Jego rozrzutny styl życia sprawił, że wzbudził zainteresowanie FBI.

Malena to najpiękniejsza kobieta w Castelcuto, miasteczku na słonecznym sycylijskim wybrzeżu. Jej mąż walczy na froncie, trwa wojna, ale mieszkańcy Castelcuto żyją własnym rytmem - plotkami, zawiściami i Maleną. Bo każde publiczne pojawienie się Maleny to prawdziwy spektakl. Towarzyszą jej pożądliwe spojrzenia mężczyzn i złośliwe plotki ich zazdrosnych żon. Armia kościstych wyrostków na rowerach podąża za nią wszędzie. Wśród tych chłopców jest Renato Amoroso, trzynastolatek, który przekształca swe pożądanie i swoją miłość do Maleny w bliską obsesji fantazję. Renato staje się jej cieniem. Jego rodzice podejmują próby oduczenia go tego "grzesznego" i "niezdrowego" zachowania - zabijają mu deskami okna, zabierają go do księdza egzorcysty i do prostytutki - Renato kontynuuje obserwację Maleny. Widzi, jak Malena staje się wdową, a następnie obiektem długo powstrzymywanej żądzy, zazdrości i gniewu. Widzi jak zostaje prostytutką i traci wszystko. Zostaje upokorzona, wydziedziczona przez ojca i trafia przed sąd. I wtedy Renato postanawia stawić czoła prowincjonalnej mentalności. Podejmuje ryzyko i pomaga Malenie w najbardziej nieoczekiwany sposób.

Niewielka ziemska posiadłość gdzieś na Nizinie Padańskiej, stary zagracony dom, a w nim niezwykła rodzina: ślepa matka i jej czworo dzieci - córka (Giulia) oraz trzech synów, z których jeden (Leone) jest upośledzony umysłowo, drugi (Alessandro) cierpi na epilepsję i tylko najstarszy (Augusto) jest dostatecznie normalny i przedsiębiorczy, żeby utrzymać całą rodzinę, prowadząc interesy w pobliskim miasteczku. Pod pozorami normalnego rodzinnego życia (rytuał wspólnych posiłków poprzedzonych modlitwą, wyprawy na cmentarz, gdzie znajduje się grób ojca) kłębią się wrogie instynkty, podłość i nienawiść, wybuchając od czasu do czasu gwałtownymi scenami. Ich prawdziwy sens nie dochodzi tylko do świadomości matki, potulnej bardziej z głupoty, niż dobroci. W głowie Alessandra rodzi się zbrodniczy plan "uzdrowienia" rodziny przez wyeliminowanie tych jej członków, którzy są jedynie ciężarem.

Wieczne Miasto nie zmienia się mimo upływu wieków: wciąż istnieje w nim grupa ludzi żyjąca poza społeczeństwem, dla której liczy się tylko zabawa, rozgłos i seks. Pieniądze nie są ważne, ponieważ nie stanowią dla niej problemu. W tym środowisku Rzymskiej bohemy Marcello Rubini, dziennikarz jednego z brukowców i niespełniony pisarz, czuje się jak ryba w wodzie. Opisując ekscesy i skandale z udziałem gwiazd, sam nie unika podobnego życia. Nie jest w stanie dochować wierności narzeczonej, ani tym bardziej odwzajemnić jej uczucia. Targany wciąż nowymi zachciankami: raz próbuje zdobyć amerykańską aktorkę, następnym wierzy w miłość do jednej z kochanek, czy też jest biernym obserwatorem sfingowanego objawienia Matki Boskiej. Takie "słodkie życie" prowadzi go do stopniowego oddalania się od prawdziwego życia - kontakty z ojcem, lub z coraz rzadziej widywanym przyjacielem są tego doskonałym przykładem.

Komediodramat Szekspira, osadzony w XVI–wiecznej Wenecji opowiada o losach dwóch weneckich arystokratów i ich perypetiach z żydowskim lichwiarzem o imieniu Shylock. Antonio (Jeremy Irons) pożycza pieniądze od Shylocka (Al Pacino). Chce pomóc swojemu przyjacielowi Bassanio (Joseph Fiennes) w poślubieniu bogatej dziedziczki Portii (Lynn Collins). Za wielkimi transakcjami kryją się jednak ludzkie emocje – zazdrość, nienawiść i pragnienie zemsty. Antonio pożycza pieniądze dla Bassanio, ale czy w zamian może liczyć na pomoc przyjaciela w najbardziej dramatycznym momencie jego życia? Shylock to wyrachowany lichwiarz, który za wszelką cenę chce upokorzyć swojego odwiecznego rywala Antonia. Czy prawo stanie po jego stronie?

Niemający sobie równych pośród płatnych zabójców, Amerykanin Jack (Clooney), napotyka na trudności w realizacji zlecenia w Szwecji. Mistrz postanawia się wycofać i przysięga, że następne zadanie będzie jego ostatnim. Zaszywa się w małym włoskim miasteczku, delektując się życiem z dala od śmierci. Zbliża się jednak termin realizacji zlecenia, które przekazała mu pewna Belgijka, Mathilde (Thekla Reuten znana z Najpierw strzelaj, potem zwiedzaj). Konstruowanie broni potrzebnej do jego wykonania jest na ukończeniu. Jack – ku swemu własnemu zaskoczeniu – zaprzyjaźnia się z miejscowym księdzem, ojcem Benedetto (włoski weteran sceny i ekranu, Paolo Bonacelli) i nawiązuje romans z mieszkanką miasteczka, Clarą (włoska odtwórczyni głównych ról, Violante Placido). Wychodząc z ukrycia, Jack niebezpiecznie kusi los.

Po raz pierwszy w swoim życiu legendarny Casanova (Heath Ledger) czuje, że spotkał swoją drugą połowę. Ponętna Francesca (Sienna Miller) czyni jedyną rzecz, której słynny kochanek nigdy by się nie spodziewał - odmawia mu. Stosując wszystkie znane sobie fortele i podstępy Casanova coraz bardziej zbliża się do celu, którym jest piękna Francesca. Gra staje się jednak bardziej niebezpieczna, niż mógł przypuszczać - gra, w której Casanova ryzykuje nie tylko swoje życie i reputację, ale także jedyną szansę na prawdziwą miłość.

Z jednej strony jest to 96-minutowy dziennik z podróży, z innej - medytacja nad naszą planetą. Reżyser Ron Fricke jeździł z 70 mm kamerą po całym świecie, by uwieczniać obrazy ludzi i natury. Niektóre z nich są zwyczajne, jak ruch uliczny na Manhattanie, inne - niezwykłe, jak zaćmienie słońca, jeszcze inne - pełne rozpaczy - jak widok śmieciarzy pełzających niczym kraby po wysypisku śmieci w Kalkucie.