Filmy wypadek samochodowy, relacja mąż-żona

Nicole Kidman zachwyca w okrzykniętej przez krytyków najlepszą w jej dorobku aktorskim roli kobiety, która po dramatycznym przeżyciu próbuje odnaleźć się na krawędzi dwóch światów. Niezrozumiana przez twardo stąpającego po ziemi męża (Aaron Eckhart), znajduje pocieszenie w przyjaźni z tajemniczym młodzieńcem, który kiedyś przyczynił się do jej kłopotów. Chłopak oczaruje ją niezwykłą wizją rzeczywistości, która pozwoli bohaterce pogodzić się z przewrotnym losem i odnaleźć upragnioną drogę do szczęścia.

Komedia opowiada historię, gdzie znudzona para małżeńska, podczas rutynowej kolacji na mieście, wplątana zostaje w aferę kryminalną i musi stawić czoła skorumpowanym gliniarzom, mafijnemu bossowi i zwariowanemu taksówkarzowi.

Mistrzowska adaptacja prozy Murakamiego w reżyserii Ryûsuke Hamaguchiego, który z impetem wkroczył do grona najważniejszych twórców światowego kina. Drive My Car, oparte na opowiadaniu ze zbioru "Mężczyźni bez kobiet", to intymna opowieść o złożonej relacji miłosnej wybitnego aktora i reżysera z kobietą, która skrywa przed nim wiele tajemnic. Hamaguchi opiera swój film na precyzyjnych dialogach i świetnie narysowanych postaciach. To historia o bezwarunkowej akceptacji bliskiej osoby oraz siebie samego i swoich niedoskonałości, jednocześnie piękna i wzruszająca oda do życia. Drive My Car jest wyrafinowanym, rivette’owskim z ducha kinem drogi, w którym życie odbija się w sztuce – teatrze i literaturze.

John i Anna wiodą szczęśliwe i ustatkowane życie. Jednak tego samego dnia, gdy mężczyzna dowiaduje się, iż jego żona spodziewa się dziecka, kobieta ginie w tragicznym wypadku. Zdesperowany bohater nie może pogodzić się ze śmiercią ukochanej, aż do momentu gdy dostaje od niej wiadomość zza światów. Zafascynowany technologią EVP igra z nadprzyrodzonymi siłami ratując życie ludziom i komunikując się z Anną.

Napis na przydrożnym barze głosi "Mężczyzna potrzebny". Gdy włóczęga Frank Chambers dostrzega piękną Corę, dużo młodszą żonę właściciela lokalu, zdaje sobie sprawę, że napis ten ma więcej niż jedno znaczenie. Oparty na powieści Jamesa M. Caina "Listonosz zawsze dzwoni dwa razy" to zrealizowany w klasycznym hollywoodzkim stylu, legendarny czarny kryminał o pożądaniu i morderstwie.

Noc, mgła, deszcz. Wąska mazurska droga. Rozpędzone tiry. Samotny mężczyzna za kierownicą starego samochodu spieszy do domu na koncert córki. Wyprzedza tiry, zdążając ku swemu przeznaczeniu. Tym przeznaczeniem jest zaćpana dziewczyna, tańcząca na drodze i wymachująca płonącą kurtką jak pochodnią. Cudem omijają ją ciężarówki. Mężczyzna jest komendantem miejscowego posterunku policji, dziewczyna narkomanką z pobliskiego schroniska odwykowego. Ona zginie pod kołami, a on zrobi wszystko, żeby wyjaśnić, co robiła w nocy na drodze. Podejmie heroiczne próby, aby nie upodobnić się do otoczenia: skorumpowanej władzy i policji, dealerów narkotyków sprzedających towar nawet pod oknem burmistrza. Nazywa się Leon Kamelski, lecz wszyscy nazywają go Kameleon.

Robotnik budowlany wykorzystuje swój urok i brawurę, aby zdobyć wystarczającą ilość środków finansowych na zbudowanie wymarzonego projektu.

Andrzej Nowicki postanawia radykalnie zmienić swoje życie. Odchodzi od żony, porzuca wygodne mieszkanie i pracę. Rusza w Polskę wynajętym samochodem, by przeżyć męską przygodę. Po powrocie do żony zaczyna porządkować mieszkanie, wydaje się więc, że wszystko wróciło do normy.

Ten film ma dwie historie: życie pary i narodziny powieści. Mylène (Catherine Deneuve) wyciszona młoda kobieta, mieszka w małej wiosce, spodziewa się dziecka. Jej mąż Edgar (Michel Piccoli) jest zajęty pisaniem powieści i korzystając z charakterów wieśniaków, przekształca ich w "istoty" jego powieści. W procesie twórczym, rzeczywistość i wyobraźnia są stale ze sobą powiązane.

Pierre (Michel Piccoli), czterdziestoletni architekt, jest ofiarą wypadku drogowego, prowadząc Alfę Romeo. Wyrzucony z płonącego pojazdu, śmiertelnie ranny i w śpiączce, na poboczu drogi, pamięta swoją niedawną przeszłość, w szczególności dwie ważne w jego życiu kobiety: jego żonę Catherine (Lea Massari), z którą jest w separacji i z którą ma syna, i Hélène (Romy Schneider), z którą jest w romantycznym związku. Powraca do życia w krótkich odstępach czasu, a następnie zdaje sobie sprawę ze znaczenia tych wielu małych rzeczy istnienia, „rzeczy życia”, tych radości i smutków, które składają się na szczęście całego życia.