Filmy lekarz, piosenka

Billy Pilgrim, jak twierdzi ma dar dzięki któremu może przenosić się w czasie do różnych momentów ze swego życia. Niestety mężczyzna nie potrafi kontrolować swoich podróży i przenosi się zarówno w dobre czasy spędzone w rodzinnym Iliom, jak i okrutne dni podczas wojny, albo całkiem fantastyczne chwile w miejscu zwanym Tralfamadoria.

Trzeci film wyreżyserowany przez Federico Felliniego obrazuje historię pięciu przyjaciół, zbliżających się już do progu 30 lat. Żyją oni niezobowiązującym, "dziecięcym" życiem, wymigując się od poważnych obowiązków oraz pracy, od których preferują szwędanie się po nocach i grę w bilard. Wszystko zaczyna się jednak komplikować, kiedy Fausto (Franco Fabrizi) się żeni, a od Alberto (Alberto Sordi) odchodzi siostra zostawiając jego i matkę niemal bez środków do życia. Przyjaciele zdają sobie sprawę, że trzeba znaleźć pracę i zmierzyć się z "dorosłym" życiem. Nie okaże się to jednak proste.

Początek lat 70-tych. Powoli zanika euforia narkotykowej dekady, a ekstaza zamienia się w potworny nałóg. Bohater opowieści, dwudziestoparoletni chłopak (Billy Crudup), brnie przez życie w stanach narkotykowego odurzenia. W narkomanię wciąga go przypadkiem poznana dziewczyna, Michelle (Samantha Morton), w której zakochuje się od pierwszego wejrzenia. Ich miłość nie ma jednak szans w rywalizacji z uzależnieniem...

Mężczyzna, który przyjechał do Helsinek w poszukiwaniu pracy, pada ofiarą bandyckiego napadu, na skutek którego traci pamięć i ze strzępków zapamiętanych informacji stara się zrekonstruować swój świat. Rozpoczyna życie od początku, zakochując się i odkrywając najważniejsze wartości.

Separację Bernarda i Joan boleśnie odczuwają ich dzieci, dwójka nastoletnich synów, Walt i Frank.

Sony i Duane są najlepszymi przyjaciółmi, i jak to zwykle bywa swój czas spędzają na zabawie, graniu w kosza, podrywaniu dziewczyn i chodzeniu do kina. Na jednym z takich seansów filmowych coś się kończy, dochodzą do wniosku, że w ich życiu kończy się pewien beztroski etap, a zaczyna dorosłe życie...

Tytułowy Johnny to młody Amerykanin, który z powodu wpojonych mu przez nieżyjącego już ojca ideałów, zaciąga się do wojska, aby jak twierdzi, podczas I wojny światowej "walczyć o demokrację". Podczas inspekcji okopów Johnny zostaje wyznaczony do idiotycznej misji, w której zostaje bardzo ciężko ranny. Wybuch bomby pozbawia go rąk, nóg oraz twarzy, a w dalszej konsekwencji - również wzroku, słuchu i węchu. Lekarze cudem ratują młodego żołnierza, który po umieszczeniu w szpitalu określony jest mianem "warzywa". Diagnoza lekarzy nie jest do końca trafna. Wewnątrz zmasakrowanego organizmu nadal funkcjonuje mózg. Chłopakowi udaje się wymyślić sposób porozumiewania się z otoczeniem przy pomocy alfabetu Morse'a. W ten sposób Johnny nawiązuje kontakt z jedną z pielęgniarek...

Powszechnie szanowany prawnik Walter Bridge jest głową statecznej rodziny. Jego konserwatywne poglądy nadają ton życiu pozostałych domowników. Żona Waltera India nauczyła się podporządkowywać woli męża, jednak w głębi duszy tęskni za partnerskim układem i ciepłem miłości. Dorastające dzieci państwa Bridge zaczynają kwestionować surowe zasady ojca. Rodziną wstrząsają coraz silniejsze konflikty. Walter Bridge musi zweryfikować swoje podejście do życia, jeśli nie chce dopuścić do rozpadu rodziny.

Druga wojna światowa. Bezdzietne małżeństwo z czeskiego miasteczka ukrywa w swoim domu młodego Żyda. Aby uniknąć zdemaskowania, wprowadzają w życie pewien ryzykowny pomysł.

Alma Schindler jest córką znanego malarza, Emila Schindlera. Młodej Almy nie pociąga jednak malarstwo, a komponowanie i doskonalenie swojej sztuki pianistycznej. Dziewczyna coraz szybciej zyskuje uznanie jednej z bardziej utalentowanych pianistek. Dzięki licznym protekcjom udaje jej się spotkać z jednym z najbardziej cenionych wiedeńskich kompozytorów, Gustavem Mahlerem. Oboje zakochują się w sobie i podejmują decyzję o małżeństwie, mimo że kompozytor jest o dwadzieścia lat starszy od dziewczyny i jest Żydem.