Filmy łódź (miasto)

Zmagania kandydatów na Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej i Teatralnej w Łodzi.

Tajemnica, rozrywka, ale przede wszystkim niezwykły portret niezwykłego miasta. „Łodzi” nie można spławić, wszak nie ma tutaj ani rzeki, ani morza. W swoim zabawnym filmie Marcin Latałło zastanawia się, co się dzieje, gdy do Łodzi wchodzi marynarz. Jego poetycka podróż jest pełna niezwykłych odkryć – od fabrycznych kominów, przez tango po ślimaki. Film zadaje też pytanie o to, czym jest tożsamość, pamięć, droga i dom.

Dwaj chłopcy, przyjaciele, Niemiec i Polak, wspólnie odwiedzają różne zakamarki w Łodzi.

Portret ostatniego barda robotniczej Łodzi, barwnej postaci tego miasta, w latach siedemdziesiątych okrzyczanego cudownym „dzieckiem polskiej poezji”, mieszkańca „egzotycznej” ulicy Wschodniej, na której zachowała się specyficzna „przedwojenna” atmosfera: z małymi prywatnymi sklepikami, ciemnymi interesami, nielegalną sprzedażą alkoholu, ale także z jedną z najciekawszych w Polsce galerii. Jaskuła, kiedyś przywódca awangardowej formacji „Łódź Kaliska” dziś szacowny reżyser teatralny, dyrektor Teatru Nowego.

Portret filmowca, autora wielu teatralnych scenografii, wykładowcy PWSFTViT w Łodzi, barwnej postaci łódzkiego środowiska artystycznego. W filmie poznajemy go jako oryginalnego, prowokującego scenografa i kontrowersyjnego nauczyciela Łódzkiej Szkoły Filmowej, odwiedzamy jego rodzinną miejscowość, gdzie zorganizował swoją wystawę projektów scenograficznych i kostiumów w starej stodole odziedziczonej po przodkach.

Punktem wyjścia była fotografia zrobiona 15 lat wcześniej na schodach Szkoły Filmowej w Łodzi. Siedzi na nich grupa studentów wraz ze specjalnym gościem - Romanem Polańskim. Marzeniem każdego z nich było pójść śladem najsłynniejszego wychowanka "filmówki". Film opowiada o ich losach w ciągu tych 15 lat, co udało im się z tych marzeń zrealizować, z których musieli zrezygnować, a które są jeszcze przed nimi.