Filmy kaczor donald

Donald i Goofy wynajmują żaglówkę, której maszt uruchamiany jest za pomocą automatu wrzutowego na monetę. Na środku oceanu brakuje im pieniędzy na żeglowanie i utykają bezradni. Wkrótce spragnieni i głodni, wystawieni na promienie palącego słońca wyglądają ratunku. Obok przepływa statek pasażerski, którego Donald nie zauważa, zajęty ściganiem ostatniej znalezionej monety, podczas gdy mało rozgarnięty Goofy przesyła przyjazny gest w kierunku oddalającej się jednostki. Goofy zarzuca wędkę w nadziei, że coś złowi, ale zaczepia Donalda, który ląduje pod wodą, pełną rekinów. Goofy zaplątany w żyłkę od wędki usiłuje wyciągnąć Donalda na pokład. W końcu kaczor ląduje w łodzi, dziobem prosto w automat wrzutowy uruchamiając w ten sposób żagiel.

Donald jest posiadaczem wspaniałego ogrodu, nawiedzanego regularnie przez rój pszczół w poszukiwaniu nektaru kwiatowego do produkcji miodu. Donald wpada na pomysł, że skoro pszczoły korzystają z jego ogrodu, to on skorzysta z ich zapasów miodu i udaje się do ula tropem podążającej do niego pszczoły. Nie udaje mu się nic wskórać, bo ul jest dobrze strzeżony przez pszczołę stojąca na straży u wejścia. Donald przebiera się za monstrualną pszczołę i zaprzyjaźnia się z wartownikiem, myląc jego czujność, a w czasie miłej pogawędki odprowadzając z ula zapas miodu. Nieuważny wartownik zostaje wydalony z ula, ale sprytna pszczoła po śladach rozlanego miodu trafia do domu Donalda i kiedy kaczor kolejny raz próbuje grasować w ulu, pszczoła stawia mu opór, za co zostaje uhonorowana przyjęciem z powrotem na stanowisko wartownika.

Donald wybiera się na wycieczkę do Wielkiego Kanionu. Podczas gdy strażnik Woodlore oprowadza grupę turystów przedstawiając wszystkie atrakcje tego miejsca, kaczor nie stosuje się do panujących zasad. Prowadzi to do spotkania lwa górskiego, który wdaje się w pościg za Donaldem.

Donald próbuje zasnąć. Jednak przeszkadza mu światło ulicznego neonu. Gdy sytuacja zdaje się być opanowana przez kaczora, w kuchni odzywa się cieknący kran, tworząc symfonię różnych dźwięków.

Donald wybiera się do Parku Narodowego Brownstone, gdzie niedźwiedzie towarzyszą turystom. Z kaczorem czas spędza niedźwiedź Humphrey, który liczy na szynkę przywiezioną przez Donalda. Jednak ten nie ma zamiaru się dzielić jedzeniem.

Kaczor Donald pracuje jako strażnik w rezerwacie przyrody, który po skończonym sezonie letnim, wysyła mieszkające w nim niedźwiedzie do udania się w sen zimowy. Jednak jeden z niedźwiedzi, Humphrey, chrapie na tyle głośno, że pozostali mieszkańcy jaskini postanawiają go wypędzić. Zdesperowany Humphrey postanawia przespać zimę w chatce Donalda.

Donald sprzedaje w parku prażone fistaszki. Ponieważ ma problem z zawieszeniem transparentu reklamowego, prosi o pomoc spotkaną wiewiórkę. Ta z chęcią się zgadza w zamian za jeden z orzeszków. Jednak nagroda, którą oferuje kaczor, okazuje się pustym w środku orzechem. To rozpoczyna konflikt między sprzedawcą a latającą wiewiórką.

Stary, opuszczony od dawna dworek na odludziu jest zamieszkały przez znudzone, osamotnione duchy, które chciałyby trochę pograsować, ale nie mają możliwości, bo są tak dobre w swych fachu, że wystraszyły już wszystkich w okolicy. Jeden z nich podczas czytania gazety zauważa ogłoszenie Kompanii eksterminującej duchy i wpadają na pomysł, aby dla rozrywki zaprosić do siebie ekipę pogromców duchów. Dzwonią więc do Kaczora Donalda, Myszki Miki oraz Goofy'ego i wynajmują ich do pracy. Widząc, że ich ewentualni pogromcy są niezbyt rozgarnięci, marnej postury i że dość niezbornie zabierają się do dzieła, przybywając na nich ze starą pukawką i pałkami, nabierają przekonania, że i tym razem wystraszenie delikwentów to łatwizna. Upiory bawią się świetnie, robiąc durniów z pogromców aż do chwili, gdy Goofy spuszczony ze schodów w starej komodzie, zmiata po drodze kaczora i myszkę i wszyscy wpadają w spiżarnię wypełnioną beczkami z melasą i mąką. Beczki się rozbijają. a ekipa oblepiona ich zawartością zaczyna do złudzenia przypominać potępieńców nie z tego świata.

Kaczor Donald odśnieża swój chodnik, gdy zauważa Chipa i Dale'a. Podstępem zmusza ich do odśnieżania swojej posesji, podczas gdy sam idzie do domu zrobić popcorn. Wiewiórki zdają sobie sprawę z podstępu Donalda, wchodzą do jego domu, odkrywają popcorn i kradną go. Dochodzi do bójki o popcorn, ale kiedy Donald próbuje ich wykurzyć, Chip i Dale wysypują całe pudełko, pozostawiając Donaldowi kolejne odśnieżanie - tym razem popcornu!

W Halloween o północy wiedźma Hazel przelatując nad ratuszem miejskim na swej magicznej miotle, zauważa osobliwą grupkę upiorów, które okazują się siostrzeńcami Kaczora Donalda. Dynio, Hyzio i Zyzio przebrani w duchy zmierzają do domu wuja, aby wyłudzić od niego słodycze. Donald co prawda daje im po cukierku, ale w każdym umieszcza trochę dynamitu, który eksploduje w łapkach chłopców, a na koniec polewa ich wodą. Hazel to obserwuje i postanawia sama wydobyć od kaczora słodycze, ale zostaje potraktowana z podobną manierą. Wiedźma wraz z kaczorkami postanawiają dać Donaldowi nauczkę. Recytując Szekspira, Hazel uruchamia swój magiczny kocioł, w którym przyrządza czarodziejska mieszankę. Nabierają gotowego płynu do pompki i wyruszają do domu Donalda, dosiadając magicznej miotły. Czarownica spryskuje po drodze wszystko magicznym wywarem, co powoduje, że przedmioty ożywają lub zamieniają się w duchy. Cała ta ferajna nawiedza Donalda, niemiłosiernie się naprzykrzając. Udręczony kaczor jest bliski wydania zawartości swojej spiżarni, ale w ostatniej chwili zmienia plan i połyka klucz do niej. Hazel w odwecie spryskuje mu nogi magicznym płynem i – przygrywając na miotle jak na banjo – skłania go do wykonania szaleńczych pląsów, by wytrzepać z niego klucz. Donald wypluwa klucz, ale sprytnie wsuwa go pod drzwi spiżarni…