Dokumentalny

Dokument Joela Conroya koncentruje się na irlandzkich korzeniach surfingu. Postanowił go zrealizować w 2005 roku, kiedy po raz pierwszy przeczytał w gazecie o George'u Freethcie, pierwszym ratowniku. Freeth (1883-1919), zmarły w wyniku akcji ratowniczej sześciu japońskich rybaków, był tym, który spopularyzował surfing w Kalifornii. Bohaterami dokumentu są również współcześni surferzy: Richie Fitzgerald, Gabe Davies, Kelly Slater i bracia Malloy Brothers, którzy 1 grudnia 2007 roku zdobyli ogromne 18-metrowe fale - największe, na jakich kiedykolwiek surfowano na atlantyckim wybrzeżu Irlandii. Wśród śmiałków była także kobieta Easkey Britton. Film powstawał przez 3 lata, w tym dwa zajęło kręcenie niesamowitych zdjęć.

Historia gatunku teorii spiskowych. Amerykański przemysł samochodowy próbuje zniszczyć transport publiczny.

Derek to wspomnienie jednego z największych skarbów kina niezależnego - Dereka Jarmana. Filmowiec, a zarazem przyjaciel Jarmana, Isaac Julien, zgromadził fragmenty filmów Jarmana, które nigdy nie ujrzały światła dziennego, fragmenty klipów i wywiadów i spoił ten kolaż miłosnym listem napisanym przez aktorkę, Tildę Swinton. Poczynając od filmu Sebastian z 1976 roku, aż do Blue z roku 1992, Jarman był najważniejszą postacią w brytyjskim kinie niezależnym lat siedemdziesiątych, osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. Jako homoseksualista przeżywał zarówno radości gejowskiego ruchu wyzwolenia, jak i smutki życia z AIDS. Jako artysta i uważny obserwator, piórem lub kamerą zapisywał wszystko, co ujrzały jego oczy. Julien odnalazł doskonały wyraz dla magii tego, co zrodziło się w wyjątkowo twórczym umyśle Jarmana i tęsknoty za światem, w którym żył. Historycy mogą mieć wiele do powiedzenia o faktach, ale tylko artysta może przekazać uczucia, które towarzyszą konkretnym wydarzeniom.

Porno od 9 do 17 skupia się na ludziach, którzy stoją za kontrowersyjnym, ale wartym wiele miliardów dolarów przemysłem filmów pornograficznych. Film przedstawia ich historie, każda różni się od pozostałych, są szczere i nieupiększone. Dokument zapewnia wgląd w ich życie osobiste - od ekskluzywnego do groteskowego - pokazane są chwile dziwne, fascynujące, obraźliwe, absurdalne, a czasem zabawne.

Dokument "Na punkcie kontrolnym" opowiada o Izraelskiej Straży Granicznej, która ma rozstawione punkty graniczne w całej Strefie Gazy. Kamera podgląda ich codzienną pracę, która ogranicza się do kontrolowania Palestyńczyków, którzy aby przejść z jednej wioski do drugiej, muszą znosić upokorzenia i absurdalne wymysły strażników.

Film zawiera materiały mało znane i trudno dostępne. Między innymi fragmenty filmów, w których mistrz sztuk walki, Bruce Lee grał jeszcze jako mały chłopiec. Dla prawdziwych miłośników sztuk walki to naprawdę nie lada gratka. Oprócz fragmentów znanych filmów z Brucem Lee ,zamieszczono też fragmenty filmów z Brucem Li i Dragonem Lee.

Dokument stworzony z kompilacji dwudziestu ośmiu zwiastunów, różnorakich, przeważnie niskobudżetowych filmów. Są to zarówno horrory, komedie jak i kino akcji, a nawet filmy erotyczne. Całość przedstawia, prowadzący John Carradine.

Młody koreański filmowiec (Jeong-hyun Mun) postanawia za namową matki nakręcić film o historii swojej rodziny. Wkrótce okazuje się, że dotychczas niewiele o niej wiedział, a rany zadane społeczeństwu przez wojnę koreańską są głębsze niż się to na pozór wydaje.

W 1958 r. Brion Gysin, radykalny artysta z kręgu beatników, doświadczył dziwnego, psychosomatycznego wrażenia. Słońce prześwitujące przez liście drzew w czasie jazdy pociągiem wprawiło go w stan euforii. Oszołomiony intensywnością przeżycia postanowił wynaleźć urządzenie, dzięki któremu każdy będzie mógł doświadczyć "beznarkotykowego haju". Wynalazek Gysina, znany jako "maszyna marzeń", nie wyszedł nigdy poza wąskie grono wtajemniczonych, w undergroundowym światku zrobił jednak furorę. Halucynogennym, migotliwym efektem "maszyny marzeń" odurzali się William Burroughs, Kenneth Anger, Marianne Faithfull, Iggy Pop, Genesis P-Orridge z Psychic TV i Lee Ranaldo z Sonic Youth. Wynalazek ten wywołał burzę wśród artystów i krytyków spierających się, czy uznać go za ostateczne dzieło sztuki XX w. Czy odbiór sztuki kończy się wtedy, gdy zamykasz oczy, czy właśnie wtedy dopiero się zaczyna? "Maszyna marzeń" stała się symbolem rewolucji obyczajowej.

Dokument w stylu noir. Odgrzebany ze śmietnika historii przypadek Dr Feelgooda, protopunkowej kapeli, czterech facetów w tanich garniturach, grających w pubach południowej Anglii. Dr Feelgood pojawił się na Canvey Island, wstrząsnał brytyjskim rock’n’rollem i zniknął ze sceny zanim punk rock rozkręcił się na dobre. Można zaryzykować porównanie, że Dr Feelgood, to Jan Chrzciciel torujący drogę Antychrystowi Johnnego Rottena. Oil City Confidential jest ostatnią częścią punkowej trylogii Juliena Temple’a, rozpoczętej przez Sex Pistols: Wściekłość i Brud i Joe Strummer – niepisaną przyszłość. O ile jednak bohaterów dwóch pierwszych filmów nie trzeba przedstawiać, to Dr Feelgood kryje się w cieniu. Temple daje więc nura w mroczną historię delty Tamizy i konstruuje charyzmatyczną filmową opowieść, w której muzyka jest tylko oknem, przez które wnikamy w epokę. Reżyser w anarchiczny sposób miesza fikcję i archiwalną prawdę. Pokazuje – melancholię Canvey Island, lokalny koloryt prowincjonalnych barów, trashowy uliczny styl i nabuzowanych energią muzyków.